ترکیب شیمیایی

یک ترکیب شیمیایی در شیمی ، هر ماده خالصی را نشان می‌دهد که می‌تواند با روش‌های شیمیایی معمولی به سایر مواد خالص ساده‌تر تجزیه شود. به طور کلی اگر چنین ماده ای به اندازه کافی پایدار باشد که بتوان آن را جدا کرد یا مطالعه کرد، از یک “ترکیب” صحبت می کنیم، حتی اگر اغلب از یک “ترکیب ناپایدار” که به ترکیبات بسیار کوتاه مدت اشاره می کند، مانند یک واسطه واکنش صحبت می کنیم .

به طور خاص، اگر اتم های این عناصر در ترکیب با نسبت ثابتی وجود داشته باشند، از یک ترکیب استوکیومتری صحبت می کنیم ، در غیر این صورت از یک ترکیب غیر استوکیومتری صحبت می کنیم  . این نسبت، چه ثابت باشد یا نباشد، ترکیب خود ترکیب را تعیین می کند.

فهرست مطالب

• 1تاریخ
• 2شرح
  • 2.1ویژگی
  • 2.2درجات خلوص
  • 2.3طبقه بندی
• 3آئین نامه
• 4توجه داشته باشید
• 5کتابشناسی – فهرست کتب
• 6آیتم های مرتبط
• 7پروژه های دیگر
• 8لینک های خارجی

تاریخچه

مفاهیم “عنصر شیمیایی” و “ترکیب شیمیایی” توسط رابرت بویل در سال 1661 در کتاب خود ” شیمیدان شکاک” به تصویر کشیده شد . تعریف فعلی “ترکیب استوکیومتری” به دلیل جوزف پروست است که قانون تناسبات معین را در سال 1799 ارائه کرد . جان دالتون (1766-1844) سپس نتایج پروست را در مطالعات خود از سر گرفت و در رساله خود به نام سیستم جدید فلسفه شیمی (1808) روشی را برای نمایش فرمول های شیمیایی ترکیبات با شروع عناصر تشکیل دهنده آنها معرفی کرد.

توضیحات

خواص

همین موضوع به تفصیل: ترکیب شیمیایی ، فرمول شیمیایی و پیوند شیمیایی .

به طور کلی، نسبت ثابت یک ترکیب استوکیومتری باید توسط خواص شیمیایی یا فیزیکی تعیین شود، نه با انتخاب و انتخاب دلخواه انسان. به عنوان مثال، آب یک ترکیب شیمیایی پایدار است که توسط هیدروژن و اکسیژن به نسبت دو به یک تشکیل می شود، در حالی که موادی مانند برنج و شکلات مخلوط هستند و ترکیبات شیمیایی نیستند.

خاصیت اساسی ترکیب شیمیایی فرمول شیمیایی آن است . فرمول نسبت تعداد اتم ها را در کوچکترین واحد ماده (مولکول) توصیف می کند. به عنوان مثال، در فرمول H 2 O (آب) برای هر اتم اکسیژن دو اتم هیدروژن وجود دارد. در میان فازهای مختلف ماده، یک ترکیب شیمیایی باید حداقل یکی از فازهای ممکن را داشته باشد که در آن بتوان ساختار شیمیایی را شناسایی کرد. تمام ترکیبات شیمیایی اگر تا دمای کافی بالا گرم شوند به ترکیبات شیمیایی ساده‌تر یا اتم‌های منفرد تجزیه می‌شوند. این دمای تجزیه نامیده می شود .

درجات خلوص

ترکیبات شیمیایی مورد استفاده در آزمایشگاه نیز بر اساس خلوص آنها طبقه بندی می شوند. آنها با ارزیابی خلوص آنها برای مصارف خاصی انتخاب می شوند. اختصارات داخل پرانتز متعلق به کاتالوگ کارلو اربا است.

• تکنسین (G. Reagent) (RE، Grass Reagent)

آنها کمترین پاکی را دارند. آنها برای استفاده هایی که دقت زیادی لازم نیست، به عنوان مثال برای تمیز کردن ظروف شیشه ای مناسب هستند. هزینه کمی دارند.

• خالص (تحلیلی) (RPE، معرف چمن خالص)

آنها ترکیبات شیمیایی مورد استفاده برای تجزیه و تحلیل شیمیایی هستند. آنها خلوص متوسط ​​بالایی دارند و پرمصرف ترین معرف ها برای رایج ترین کاربردها هستند. هزینه متوسط ​​تا کم دارند.

• معرف ویژه (به عنوان مثال: برای طیف سنجی ، برای HPLC ، و غیره)

بسته به اهداف، آنها می توانند خلوص بسیار بالایی داشته باشند یا عاری از یک آلاینده خاص باشند. هزینه نسبتا بالایی دارند.

طبقه بندی

اولین طبقه بندی ترکیبات شیمیایی می تواند بین ترکیبات آلی (که شامل بیشتر ترکیباتی که مولکول آنها حاوی اتم کربن است) و ترکیبات معدنی رخ دهد .

طبقه‌بندی دیگر، با جزئیات بیشتر، ویژگی‌های شیمیایی خاص ترکیب را در نظر می‌گیرد، که عموماً با حضور گروه خاصی از اتم‌ها در مولکول ترکیب تحت بررسی مرتبط است که «گروه عاملی» نامیده می‌شود . در این راستا، برخی از کلاس های مهم تر ترکیبات به شرح زیر است:

• اسیدها
  • سولفیدها
• پایه ها
• اکسیدها
  • هیدروکسیدها
  • پراکسیدها
• نمک ها
• استات ها
  • کربنات ها
  • سیترات ها
  • کلرات ها
    • پرکلرات ها
  • کلریدها
  • یدیدها
  • نیترات ها
  • سولفات ها
  • سولفیت ها

علاوه بر این، بسته به نوع پیوندهای شیمیایی موجود در مولکول های آنها، ترکیبات را می توان به موارد زیر تقسیم کرد:

• ترکیبات با مولکول های حاوی پیوند کووالانسی
• ترکیبات یونی متشکل از یون هایی که از طریق پیوندهای یونی برهم کنش می کنند
• ترکیبات بین فلزی ساخته شده از اتم هایی که بین آنها پیوندهای فلزی ایجاد می شود
• مجتمع های ساخته شده از مولکول های حاوی پیوندهای هماهنگی .